کاش عکسی داشتم از چهره ات

کنار گلهای داوودی و نسترن

و هربار که تنهاییم را با قاب کوچک طلاییت تقسیم میکردم

نور چشمان مهتابیت روح تازه ای میدمید به لحظه هایم

و عطر گردنت

مثل دشتی آغشته به بوی نرگس مست

مثل بوی نم باران

می تراوید لابه لای گلبرگ هایی که تو را در آغوش کشیدند ...

نوشته شده در جمعه 95/3/21ساعت 7:43 عصر توسط زهره نظرات ( ) | |